گفتگو با خانواده شهید مدافع حرم ابوذر امجدیان:
شهید والامقام كربلایی ابوذر امجدیان در روز 28 مرداد ماه سال 1365 هـ.ش در شهرستان سنقر روستای سهنله در خانواده مستضعف و متدین بدنیا آمد.
شهید ابوذر در سایه محبت های پدر و مادر پاکدامن، وارسته و مهربانش دوران کودکی را پشت سر گذاشت و بعد وارد دبستان شد. در دوران تحصیلش از هوش و استعداد فوق العاده ای برخوردار بود و با موفقیت دوران دبستان را در مدرسه آیت اله ای روستای سهنله و دوره راهنمایی در مدرسه بنیاد 15 خرداد همان روستا طی كرد؛
ابوذر در سال 1383 مقطع دبیرستان را با موفقیت پشت سر گذاشت و پس از اخذ دیپلم با نمرات عالی در سال 1385 به استخدام سپاه پاسداران در آمد غریب به 3 سال در سپاه جوانرود خدمت كرده وبعداز آن عضو نیروهای یگان ویژه صابرین سپاه تهران شد .
ایشان سپس در رشته آی.تی دانشگاه جامع امام حسین (ع) تهران پذیرفته شده و مشغول به تحصیل شدند، ابوذر علاقه زیادی به تحصیل داشت و سعی می کرد با وجود مشغله کاری و زندگی به درس خواندن هم برسد که تا دوران تحصیل ( ترم آخر بودند که شهید شدند) را هم با موفقیت طی کردند.
شهید ابوذر همچنین دبیرستان را درشهرستان سنقر شهید محمد هدایتی و رشته نقشه كشی را در هنرستان صنعتگران پشت سر گذاشت ودر آن 3سال دبیرستان دانش آموز نمونه اخلاقی وعلمی بود، ایشان همچنین دانشجوی رشته آی.تی بود که در ترم آخر تحصیلشان به فیض شهادت نایل آمد.
گفتگو با خانواده شهید »
خانواده ای آرام و صبور با زندگی ساده و بی ریا که عشق و ایمان به اسلام و انقلاب در گفته هایشان موج می زند؛
ابوذر دارای یک برادر دوقلو و دومین فرزند خانواده بود؛ جوانی که خوشرویی و ایمانش زبان زد همگان است، هنوز هم که از این شهید بزرگوار سخن به میان می آید نزدیکان و دوستان وی از غم نبودن ایشان متاثر می شوند و البته به حال خوش این شهید که توانست به فیض شهادت نایل آید غبطه می خورند،
شهیدی که در دفاع از حرم حضرت زینب(س) به لقاء الله پیوست و به آرزوی دیرین خویش که شهادت در روز تاسوعا بود دست یافت.
گفتگو با پدر شهید:پسرم عاشق ولایت و رهبری بود
پدر شهید که با شنیدن نام ابوذر اشک در چشمانش حلقه می زند و این چنین می گوید:
ابوذر همیشه فرزند نیکی برای من و مادرش بود. ایشان هنگام فراغت از تحصیل به ویژه در تعطیلات تابستانی با کار و تلاش فراوان مخارج شخصی خود را برای تحصیل بدست می آورد و از این راه به خانواده خود کمک قابل توجهی می کرد. او با شور و نشاط و مهر و محبتی که داشت به محیط گرم خانواده صفا و صمیمیت دیگری می بخشید.
ایشان ادامه می دهند: "هنگامی که خسته از کار روزانه به خانه برمی گشتم، بادیدن فرزندانم همچون ابوذر تمامی خستگی ها و مرارت ها از وجودم پاک می شد"
ابوذر به انجام معنویات و عبادات علاقه فراوانی داشت، ابوذر از سن 9 سالگی تا لحظه شهادت در تمام فراز و نشیب های زندگی و كاری، هرگز نمازش ترک نشد.
اشتیاق ابوذر به مسجد رفتن وقرآن خواندن به حدی بود که هروقت صدای اذان را می شنید دست از كار می كشید و روانه مسجد می شد و تا آخرین لحظات حیات خود، دست از دعا و نیایش برنداشت.
ابوذر همیشه نماز اول وقت را بر همه چیز مقدم می شمرد؛ قرآن و توسل برنامه روزانه او بود. وی عاشق ولایت و رهبری بود و عاشق این بود تا برای اسلام و انقلاب جان خویش را فدا کند.
ابوذر همچنین هیچگاه از یاد همنوعان غافل نمی شد با آنکه سن زیادی نداشت اما همیشه سعی می کرد تا حد امکان گره گشای مشکلات همنوعان و دوستان و آشنایان باشد. آن چیزی که برای او مطرح نبود خواب و خوراک و استراحت بود. هر زمان که برای دیدار خانواده اش به روستا می رفت، در آنجا لحظه ای از گره گشایی مشکلات و گرفتاری های مردم باز نمی ایستاد و دائماً در اندیشه انجام خدمتی به خلق الله بود.
ابوذر در خوش خلقی و برخورد نیک با همسایگان و اقوام زبانزد بود و همه او را دوست داشتند. او چون شمع می سوخت و چونان چشمه ساران در حال جوشش بود و یک آن از تحرک باز نمی ایستاد. روحیه ایثار و استقامت او شگفت انگیز بود؛ خدا رو شکر که لیاقت داشتیم چنین فرزندی تربیت کنیم که نامش جزو مدافعین حرم حضرت زینب (س) شد.
گفتگو با برادر دوقلوی شهید
برادرم به امر ولایت اعتقاد کامل داشت و حاضر بود در این راه جان حجت الاسلام طالب امجدیان برادر دوقلوی ابوذر نیز با تایید صحبت های پدر می گوید: من و ابوذر دوقلو بودیم و به همین دلیل دوستی و وابستگی زیادی بینمان حاکم بود، ما خیلی به هم نزدیک بودیم.
ایشان شش ماه قبل و به صورت داوطلبانه برای دفاع از حرم ثبت نام کردند و به خانواده گفتند که هر آن ممکن است به سوریه اعزام شوند تا اینکه روز عید قربان به ما گفتند که اسمشان برای اعزام درآمده است و تقریبا یک هفته بعد از عید سعید غدیر به سوریه و برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) اعزام شدند
مادرم به سبب عاطفه و مهر مادری که در وجودشان است بعد از اعزام و شنیدن اینکه ابوذر برای دفاع از حرم به سوریه مشرف شده خیلی بی تابی می کردند و نگران بودند و دایما دست به دعا بودند ولی ابوذر با همان روحیه آرام و دوست داشتنی اش همیشه در تماس هایش با خانواده و مخصوصا به مادر دلداری می دادند و مادر را آرام می کردند ؛ به همه می گفتند برایم دعا کن که شهید شوم و به آرزویم برسم و همانطور هم شد که این والامقام خواسته بودند و دقیقا در روز تاسوعای حسینی(ع) به شهادت رسیدند.
برادر من انسانی بود که برای خدا کار می کرد و اخلاص در عمل از ویژگی های بارز او بود، ایشان یکی از افراد درجه اولی بود که همیشه ماموریت های سنگینی بر عهده اش قرار داشت.
كربلایی ابوذر با خضوع و خشوعی که در مقابل خدا و در برابر دلاورمردان پاسدار داشت، در مقابله با دشمن همچون شیری غرّان که برای خدا و ولی فقیه زمان خود همه چیز خودش را فدا کرد و از زندگیش گذشت. او واقعا به امر ولایت اعتقاد کامل داشت و حاضر بود در این راه جان بدهد، که عاقبت هم چنین کرد. همیشه سفارش می کرد تقوا پیشه كنیم و تابع رهبری باشیم. همچنین ابوذر از زمان طفولیت، روحی لطیف ،عبادی و نیایشگر داشت.
وی همچنین در خصوص شهادت این شهید بزرگوار می گوید: وقتی خبر شهادت ابوذر را شنیدم با عجله خودم را به سنقر رساندم، هرگز آن لحظات از یادم نمی رود چه غمی در خانه مان برپا شده بود،اشک های بی امان مادر، بی تابی های پدر و. اینکه ابوذر به این زودی تنهایمان گذاشت آزارمان می دهد اما از این خوشحالم که برادر عزیزم با اهدای جان گرانمایه خویش در راه اسلام به شهادت رسید و توانست ذخیره ای برای آخرت پدر و مادرم باشد، خوشا به سعادتش که توانست این چنین پاک و عاشقانه به دیدار حق بشتابد و به آرزویش که شهادت بود برسد. ابوذر واقعا انسان لایق و وارسته ای بود که توانست شهد شیرین شهادت را بنوشد و افتخاری برای همه ما باشد.
شهید امجدیان چطور به شهادت رسیدند؟
ابوذر بیسیم چی بودند . شهید كربلایی ابوذر در یكی از ماموریت های خود در سوریه به همراه یكی دیگر از دوستانش به نام شهید میر دوستی، ساعت هشت و نیم صبح روز اول آبان ماه سال 1394 و مصادف با تاسوعای حسینی و در راه دفاع از حرم دعوت حق را لبیک گفتند و به لقاء خداوند شتافتند.
شهید ابوذر امجدیان عارفی وارسته، ایثارگری سلحشور و اسوه ای برای دیگران بود که جز خدا به چیز دیگری نمی اندیشید و به عشق رسیدن به هدف متعالی و کسب رضای خدا و حضرت احدیت، شب و روز تلاش می کرد سخت ترین و مشکل ترین مسئولیت های كاری و خانوادگی را با کمال خوشرویی و اشتیاق و آرامش خاطر می پذیرفت و در نهایت هم به دیدار معبود شتافت چه عاشقانه و چه عارفانه و سبک بال.
۱۰۱ - گفتگو با همسر شهید مدافع حرم، محسن فانوسی : رابطه‌اش با خدا عشق و عاشقی بود ۱۳۹۸/۰۴/۳۰
۱۰۰ - گفتگو با پدر شهید مدافع حرم علیرضا مشجری : آقازاده‌ای که فدای اسلام و ایران شد ۱۳۹۸/۰۴/۰۱
ابوذر ,شهید ,شهادت ,خانواده ,های ,حرم ,و به ,بود که ,دفاع از ,از حرم ,می کرد
درباره این سایت